Kolera:
Herkes uyudu yine içtimada düşünce
bazen tercih etmen gerekir bilmemeyi bilmeye
el değmemiş hayallerimin ortasında duran
bir kara sevda camına taş fırlatsam uyansa
Casaretimi topladım konuşacaktım
sen gelince sular altında kaldı anlatacaklarım
gözlerinin sığacağı kadar aralık kapım
ellerin gül kokardı sen diken satardın
hayır ağlamıyorum üstümden yağmur bulutu geçti
hayır ağlamıyorum gözüme biraz sen kaçtı
çok tedirginim çünkü cok soğuksun
ya hu yine ormanın içine doğru kaçtı ürkek bir ahu.
Gülümsemene hasretim bağlanmış basiretim
hemde kapalıymış kısmetim. Boşuna beklemişim!
Bir Sokak köpeği buldum ona sarıldım ağladım, ağladım.
Nakarat
Aklımı avla bir gafil kuş gibi mermiye değsin
Ama bu canımı sakla, başka bir can yok elimde avcumda
Merhametine dön beni benden çal
Buna lüzum var
Sagopa
Yarım yanmış, yarım donmuş. Aklım buna şaşmıs
ama şaşmamam gerekmiş, bu şaşkınlıklar aptalcaymış
Senin kalbin ahşapcaymış benimki kezzapca, bu aşk ahmakça
Geç ve köşene otur suskun !
Senin zamanın degil bu zaman
Önce konuşmayı öğren sonra kolay kavran
Bu yollarda çok iyi olmalı manevran ve mis gibi kokmalı sunduğun manolyan
Yolcuların yolcusuyum, yolum tozlu topraklı
Gerilmiş etten canbaz için ipler
Asfaltın üzeri paramparça cambazlar
Hepsini kaldırıp atar ölümden cımbızlar
Var olan son gücümle yüzümü yüzüne çevirmeliyim
Seni derhal görmeliyim
Ama hayır bir kez daha acı çekerek ölmemeliyim!..
Hayır sana doğruları söylemeliyim
Karşımda yollar, ahval paranormal
ben yoruldum, bir adım atmaya kalmadı tâkat.
Beni üzmeden söylemeye çalıstıklarının hepsi yüzümü mosmor eden sert tokat.
Nakarat
Aklımı avla bir gafil kuş gibi mermiye değsin
Ama bu canımı sakla, başka bir can yok elimde avcumda
Merhametine dön beni benden çal
Buna lüzum var
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder